MURES Moscovitici

MURES Moscovitici

animalcula sunt, a Moscovia, ubi magnô numerô reperiuntur, vix vero alibi occurrentia: abietum, terrae et radicum latebras incolentes, a muribus nostratibus formâ parum absunt; sed tantâ odoris fragrantiâ, ut ex musco compacta et musco feta videantur. Hinc exuviae eorum Magnatibus expetitae, qui eas maximô pretiô coemunt, ut indumentis subsutae et adversus brumam clypei loricaeque vices subeant, et graves ac tetre olentes auras, odoris sui fragrantiâ expugnent. Cuiusinodi murium binae exuviae prostant in Musaeo Kircheriano, Auctori e Polonia muneri missae, Georg de Sepibus in Collegii Romani Societ. Iesu Musaeo, p. 29. Similiter in pretio pellis fuit Ponticorum, uti veteres vocârunt, quos ruminare, Aristoeles Histor. Animal. l. 9. in sin. et in arborum fastigio nidificare fetusque fovere, Bochartus, scribunt. Sciuri Getulici dicuntur nonnullis Scriptoribus; namque, ut in frigidis locis fere nascantur, tamen in calidis non desunt. Unde Arabs Geogr. Clim. 1. part. 1 in censu animalium, quae in intima Africa nutriunt Nigrorum silvae, etiam Finnicos mures seu Ponticos habet. Venetos Hermolaus vocat, sicut Finnicos Agricola, a Venetis et Finnis, populis ad Vistulam in Borussia, a quibus ad nos deferuntur in pellicearum usum. Unde Arabice phenec hic mus, qui a statura et colore Gallis dicitur petigirs. Sed et Sungi ab Arabib. Golio sciurus est, animal cinerei coloris, eiusque pellis, quâ suffulciuntur vestes, seu potius minium (forte, herminium.) Hermellina enim, Gallisquoque Hermine, mus Ponticus Thwroczio dicitur in Salomone Hungar. Reg. c. 52. Aliisque: ab Armenia, ut censet Car. du Fresne, qui de hoc animali illiusque pellibus multis agit Dissertat. 1. ad Ioinvill. Damir, animal esse dicit, ad formam talpae, mure maius, degens in summis arboribus, pellis caeruleae mollissimae, quâ delicati vestiuntur. Eorundem pellem calidam, boni odoris, in omnibus pelliciorum speciebus odoratissimam, scribit Abenbitar Arabs; qui e regione Sclavorum, in Scythia Europaea, versus Oceanum Occidentalem sita, magnô numerô illas afferri, addit. Eandem murinam vocat Alcuinus, in Poemate de Carolo M.

Lactea quippe ferunt pretiosam colla murinam.

Cuiusmodi pellem collum ambientem etiam Roberto Regi tribuit Helgaudus. Vide de Electorum Romani Imperii vestitu

Limnaeum de Iure Publ. Est et Simur Arabib.genus muris, cuius non absimilis usus. Hesych. Σιμὼρ παρὰ Πάρςθοις καλεῖταί τι μυὸς ἀγρίου εἶδος, οὗ ταῖς δοραῖς χρῶνται πρὸς χιτῶνας Simor apud Parthos vocatur quaedam agresiis muris species, cuius pelles cedunt in vestium usum. Aliis tamen martes est: Damiri est animal feli simile-cuius pellis mollitie, levitate, calore et pulchritudine ita excellit, ut eâ Reges et Magnates induantur: apud Bochart. Hieroz. Part. prior. l. 3. c. 33. quem vide. Adde quae infra dicemus voce Mus, Sorex.